ارزیابی بحران آب زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه‌خشک (مطالعه موردی: دشت جغین و توکهور)

مدیریت منابع آب به ویژه آب های زیرزمینی ،در مناطق خشک و نیمه خشک، اهمیت خاصی دارد. عوامل مختلف طبیعیو انسانی در چند دهه اخیر موجب به وجود آمدن شرایط بحرانی واُفت سطح آبزیرزمینی در بیشتر مناطق کشور شده است. در این تحقیق، نوسانات سطح آبزیرزمینی دشت جغین و توکهور در استان هرمزگان طی دوره آماری 20 سال (ازسالآبی71-70 تا 90-89)بااستفادهازهیدروگرافواحدموردبررسیقرارگرفت، سپس به‌بررسی جامع وضعیت افت سطح آب‌های زیرزمینی و با در نظر گرفتن عوامل اساسی اثرگذار و آسیب‌های ناشی از آن پرداخته شده است و در نهایت با شناسایی عمده پارامترهای مؤثر و نظر به‌روند بحرانی کاهش سطح آب‌های زیرزمینی، راه‌کارهای مدیریتی مناسب در جهت کنترل و مقابله با این بحران ارائه شده است. نتایج سطح آب در 30 چاه مشاهده‌ای بیانگر آن است که متوسط افت آب زیرزمینی در حوضه جغین و توکهور، برای مدت مورد مطالعه برابر 16/8 متر بوده است و در صورت ادامه روند کنونی شرایط تغذیه و تخلیه و عدم انجام اقدامات جدی و عملی جهت کاهش برداشت بی‌رویه، طی 10 سال آینده سطح آب زیرزمینی این دشت،‌ بیش از 2/4 متر دیگر افت خواهد داشت، با حفاظت آب در کشاورزی و تهیه الگوی کشت بهینه، کنترل میزان پمپاژ آب و قیمت‌گذاری آب در بخش کشاورزی می‌توان میزان افت سطح آب زیرزمینی و پیامدهای ناشی از آن را به‌حداقل رساند.